روزی روزگاری
دختری بودم کوچک
به سبک بالی پرواز
چشم انتظار درهای باز
لبه ی پنجره ها می نشستم
شیشه هارابا خنده می شکستم
روی دیوار حیاط راه می رفتم
چارخانه های لی لی از دستم به ستوه
نگاهم کن حالا
هنوزهم لبه ی پنجره
اما ایستاده ام
هنوزهم شیشه ها شکسته
اما
منم زنی بسته
در ابتذال یک قرارداد
سنگین
دلزده
خسته