2007-05-08

.دارم از شدت سلامت می ترکم .فقط روزی 3 ساعت کار می کنم
سنگین ورزش می کنم. به اندازه کافی استراحت می کنم. غذای سالم
و مقوی می خورم .خیلی منظم و مختصر در زمینه ی طب و ادبیات
مطالعه می کنم .هفته ای یک فیلم خوب می بینم . به وظایف مادری
وهمسری و خانه داری به نحو ایده آلی عمل می کنم-البته در زمینه ی
یک موسیقی انتلکتوئلی -از همه مهم تر به چیزی فکر نمی کنم
وچون عقل سالم در بدن سالم است همه چیز روبراه است
فقط توی پاهایم یک چیزی هی وول می خورد .بوی لگد زدن و خرد
شدن به دماغت نمی خورد؟

3 comments:

masoud noormohammadian said...

سلام آناهيتا!
و اما يك نكته بسيار مهم در خور نوشته هايت.
اين اواخر به موازات يك جور مكاشفه دروني در نوشته هايت يك خود ستايي خفيفي هم ديده ميشود . بايد بداني براي اينكه اين مكاشفات از نگاه مخاطبين پذيرفتني شود بايستي اين منيت را در درونت كشته باشي .
ضمننآ وقتي در حال تكثير به تعداد خوانندگانت هستي بايد اين زواياي پيدا وپنهان زندگيت ديدني يا شنيدني باشد يا نحو بيانشان .
در آخر يادت نرود فرهنگ بساز بفروشي هميشه با يك نگاه تقليل گرا همراه است.

Anonymous said...

salamate salamat...gahgaah badak nist ,porc az roozmaregie dagh
lagadha shayad ...

Anonymous said...

dardam mikone??