تو را به هزار فیگور برهنه
تورا به هزارها اروس ایستاده خوابیده

نشسته
تورا در بارها بار به این و آن بخشیدم
تو را به همه ی خواب های پنهانی
در عین حیرانی
تور ا به آب های شیرین و شور
تو را به مقوایی زمخت و قطور
زیرانداز اروس ترین ثانیه های غروب
بخشیدم
تو را در شیارهای مغز پیچ در پیچ
به زخم خوابی ترکیدم