2007-11-27

ثانیه هایم هم چون دقیقه ها
ساعت ها و روزها
هم چنان که هفته ها ماه ها
سال هایم
خوراک اژدهای سیری ناپذیرروزمرگی ست
من فکر می کنم
احساس دستمال کاغذی هایی را
که در یک رستوران کار می کنند
خوب درک می کنم

1 comment:

Anonymous said...

شايد تمام اين دنيا يک رستوران در مقياس بزرگ است و ما دستمالهايي که در آن گوشه اي پرت شده ايم.