همه ی پل های پشت سرم را ز شش جهت
و دیگر نشنید خواهم آن نگفته های غزل
که دلم بوی خاک گرفته شاید خیس
باید برای روزنامه تسلیتی نیست
و پیش از آن که بیش از حد اتفاق بیفتد
نه ! هنوزچیزیم نیست
زنگ های پایه ی پل برای چه کسی
جذر این حال را امید مدی نیست